Ryan Middagh Jazz Ochestra (US) tiltle: Tenor Madness music: Jazz release date: january 10, 2025 label: Ear Up Records promotion: Lydia Liebman Promotions info artist: Ryan Middagh © Rootsville 2025

De jazzgeschiedenis heeft zijn studenten geleerd dat geweldige arrangeurs hun spelers kennen en voor hen schrijven. De annalen van de jazzgeschiedenis benadrukken de intieme, collaboratieve genialiteit van componisten en arrangeurs zoals Duke Ellington, Charles Mingus en Gil Evans, die de unieke persoonlijkheden van elk lid van hun ensemble in hun respectievelijke partijen schreven. Sindsdien is het een kenmerk van de grote jazzschrijver geworden om niet alleen elk instrument, maar elke persoonlijkheid ten volle te benutten. Maak kennis met Ryan Middagh, de in Nashville gevestigde componist, arrangeur en baritonsaxofonist die door zijn tijdgenoten geliefd is als schrijver, wiens werk beïnvloed is door en inspeelt op de unieke persoonlijkheid van elke muzikant met wie hij werkt. Nu, nadat hij zijn bigband, het Ryan Middagh Jazz Orchestra, al succesvol had geleid op hun debuut Live From Nashville, stapte hij de studio in om een ​​tweede te maken, dit keer met een verandering: dit album zou helemaal gaan over het in de schijnwerpers zetten van de bandleden. Tenor Madness is Ryan Middagh's nieuwste avontuur als orkestleider en arrangeur en is een liefdesbrief aan zowel de saxofoon zelf als aan de uitbundige saxofonisten van de muziekscene van Nashville.

De titel van het album, Tenor Madness, is rechttoe rechtaan maar tegelijkertijd zeer effectief in zijn beknoptheid. Door terug te grijpen naar de titel van een van de meest legendarische albums van de jazz, waarop twee van de grootste grootheden van de jazzsaxofoon te horen zijn, sluit Middagh zich rechtstreeks aan bij de tradities van de jazzgeschiedenis. Bovendien vertelt de titel luisteraars precies wat ze kunnen verwachten: dit album is een ode aan de saxofoon, met vaardigheid, meesterschap en creatieve flair die vergelijkbaar zijn met de jazzalbums van vroeger die de platenspelers en koptelefoons van elke fan van het genre sieren. Om dit punt nog eens extra te benadrukken, hoef je alleen maar naar de line-up van aanwezige saxofonisten te kijken en je weet meteen dat wat volgt waanzin van de meest uitstekende soort is. Tenor Madness bevat altsaxofonisten Alex Graham en Jovan Quallo; tenorsaxofonisten Jeff Coffin, Don Aliquo en Joel Frahm; Kevin Shinskie op zowel alt- als tenorsaxofoon; en Jimmy Bowland en de bandleider zelf, Ryan Middagh, op baritonsaxofoon.

De titeltrack van het album, "Tenor Madness", is een terecht geprezen vlaggenschipstuk voor het album. Met de krachtige solisten Jeff Coffin en Joel Frahm, geeft Middaghs arrangement zijn eigen avontuurlijke draai aan de geliefde blues die luisteraars meeneemt op een ware odyssee. "Wiley Roots", Middaghs originele compositie, is een ander tenorgevecht, en dit keer is de confrontatie tussen Jeff Coffin en Don Aliquo. Bovendien, merkt Middagh op, "Het is gewoon een heel leuke compositie om te spelen." Het bevat met name een van de weinige niet-saxofoonsolo's, een prachtige improvisatie van trombonist Roy Agee. "This Time the Dream's on Me" is een speciaal nummer voor de bandleider. Middagh creëerde dit arrangement toen hij en zijn vrouw hun eerste kind verwachtten, en dus schittert het stuk met het golvende gevoel van verwondering en ontzagwekkende verwachting. Vanwege het persoonlijke karakter van dit stuk is het ook aangrijpend dat dit het enige nummer is dat Middagh koos om als solist in de schijnwerpers te staan, met een emotionele baritonsaxofoonaccent.

De diepgang van de samenwerking op Tenor Madness is opmerkelijk. Van de songselectie tot het opnameproces zelf, Middagh noemt zijn band als iemand die hun vingerafdrukken diep in de details van dit album heeft verankerd. Opmerkelijke voorbeelden hiervan zijn te vinden in de stukken "Wired" en "Waiter, Make Mine Blues". De eerste is een originele compositie van Alex Graham, een van de altsaxofonisten van de band. Middaghs arrangement van Grahams stuk werd oorspronkelijk besteld voor de North American Saxophone Alliance van 2020 en was dus een passende afsluiting van dit album met veel saxofoon. "Waiter, Make Mine Blues" werd aanbevolen door de zangeres van de band, Jenna McLean, en is een krachtig onderdeel dat is afgestemd op haar kenmerkende stem. Naast de bijdragen van artiesten, zorgt Middagh ervoor dat het werk van opname- en mixtechnicus Dan Rudin wordt benadrukt. "Ik heb het voorrecht gehad om met Dan samen te werken aan verschillende projecten en hij is een van de besten in de branche.

Naast de eerder genoemde saxofoonsectie bestaat het Ryan Middagh Jazz Orchestra uit Steve Patrick, Tyler Jaeger, Jeff Bailey en Olivia Achcet (trompetten); Jonathan Salcedo, Roy Agee en Sarah Morrow (trombones); Martin McCain en Liam Barron (bastrombones). De ritmesectie bestaat uit: Lindsey Miller (gitaar), Pat Coil (piano), Jake Jezioro (bas) en Marc Widenhofer (drums).

Met Tenor Madness toont Middagh zijn meesterlijke vakmanschap als arrangeur, niet alleen in zijn vermogen om sonische werelden te creëren en te orkestreren, maar ook in zijn vermogen om het raamwerk te ontwerpen waarin de persoonlijkheden van zijn muzikanten kunnen schitteren. Tenor Madness is een opvallend werk van arrangeren, bandleiderschap en teamwork, en het eindresultaat is een viering die volledig recht doet aan de erfenis die de titel oproept.

tracks:

01 Wiley Roots
02 Waiter Make Mine Blues
03 Tenor Madness
04 Cry Me A River
05 This Time The Dream's On Me
06 Wired